Документарниот филм „1000 мажи и јас: Приказната за Бони Блу“, што се емитуваше на Channel 4 оваа недела, предизвика голем јавен револт и морална дебата во Велика Британија. Централна фигура е Бони Блу (вистинско име Тиа Билинџер), 26-годишна британска порно актерка која тврди дека имала сексуален однос со 1.057 мажи за само 12 часа – во обид да постави светски рекорд.
Претходниот рекорд го држела актерката Лиза Спаркс со 919 мажи во 2004 година.
Контроверзиите продолжија кога Блу најави уште поекстремен перформанс – „жив сексуален зоо“ со цел да привлече 2.000 мажи. Тоа доведе до нејзиното трајно банирање од платформата OnlyFans, поради кршење на политиките за „екстремни предизвици“.
Блу подоцна се појави и во подкастот на Ендру Тејт, каде шокираше јавноста со изјави дека не би ѝ пречело да има односи со него, иако тој е обвинет за силување и трговија со луѓе.
Документарецот од Channel 4 се обидува да ги истражи нејзината мотивација и јавната реакција, прикажувајќи ја подготовката за „светскиот рекорд“ – вклучувајќи кутии со кондоми, кремови за онесвестување и лица со фантомки.
Но, според критичарите, документарецот не успева да постави суштински прашања: Дали Блу е феминистички симбол на сексуална автономија, или производ на патријархатот? Зошто не се анализира однесувањето на мажите кои учествуваат во овие настани и каква е улогата на медиумите и општеството во нормализирање или осудување на ваквите појави?
Режисерката Викторија Силвер вели дека сакала да ја прикаже приказната во реално време, без ретроспективна перспектива. Channel 4 истакна дека експлицитните сцени се „едиторијално оправдани“ бидејќи сексуалната работа е нејзина професија.
Но, многумина реагираа жестоко, особено што емисијата се појави само неколку дена по воведувањето на Online Safety Act – закон кој има цел да ги заштити децата од порнографски содржини.
Реакциите на јавноста се поделени: „Channel 4 падна на ново дно.“ , „Зошто документарец за жена која спие со 1.000 мажи?“, „Заштитете ги децата, ама пуштете го Бони Блу во прајмтајм?“
На крајот, документарецот не дава вистински увид во личноста на Блу, ниту во пошироката социјална и етичка рамка на феноменот. Останува непријатен, но површен.
Извор Euronews
