Во Македонија во 1990 година процентот на дебелото население бил само 14,37 отсто, додека во 2022 година таа бројка била 30,65 отсто. Така, меѓу 1990 и 2022 година, нивото на дебелина во Македонија се променило за 113,29 отсто.
Овен во земјава, нивоата на дебелина скокнаа за 17 пати во делови од светот во последните две децении. Од 200 земји кои историски ја следат состојбата на нацијата кога станува збор за килограмите, само Франција забележа пад на бројот на дебели возрасни лица помеѓу 1990 и 2022 година. Затоа Бангладеш, Непал и африканската држава Буркина Фасо забележаа скокови кои надминуваат неверојатни 1.000 отсто во истиот временски период. Потценување е да се каже дека епидемијата на дебелина сега е евидентна на секој агол на Земјата.
Според податоците собрани од Светската здравствена организација, стапките на дебелина се удвоиле во светот, вклучително и во Британија и САД. Повеќе од милијарда луѓе ширум светот сега се сметаат за дебели, со БМИ над 30.
За тој период, според најновите податоци на СЗО, Американска Самоа е најдебелата нација. Излегува дека три четвртини од возрасните на полинезискиот остров, територија на САД, се технички дебели. Стапките на дебелина од 70 проценти, исто така, ги надминуваат островите Тонга и Наури во јужниот дел на Тихиот Океан, кои беа на врвот на табелата во 1990 година.
Кога ќе се споредат сите податоци, СЗО покажува дека Французинките и Шпанките денес се помалку дебели отколку во 1990 година.
Во тоа време, возрасното население во Обединетото Кралство беше 73-то на светската листа за дебелина, сместено помеѓу Бермудите и Чиле со просечни 12,4 проценти. И до 2022 година, Британија падна за едно место на 74-то место на листата Во 1990 година, САД беа 21-ви на меѓународната листа за дебелина помеѓу Саудиска Арабија и Украина, со 18,5 отсто од возрасните кои пријавиле ниво на БМИ од најмалку 30. До 2022 година, 42,9 проценти од возрасните Американци биле дебели, поради што сега се рангирани на 18-то место, што е исто така пораст од над 130 проценти.
Што се однесува до најтенките, уште во 1990 година, Виетнам, Источен Тимор, Етиопија и Бангладеш имале најниско ниво на дебелина. Помалку од 0,3 проценти од луѓето што живееле таму се сметале себеси за дебели во тоа време – што е еквивалентно на еден од 333 луѓе. А во 2020 година, на самото дно на табелата се Виетнам (2,1 отсто), Источен Тимор (2,3 отсто) и Етиопија (2,4 отсто).
-Овие податоци се неверојатно загрижувачки. Она што е најзагрижувачко е колку брзо се зголемија нивоата, особено во делови од светот каде што исто така има голема сиромаштија. Во тие земји постои голема несигурност кога е во прашање храната, а сега и дебелината. Тоа само покажува дека дебелината не се сфаќа сериозно – истакнува професорот Александар Мирас, експерт за третман на дебелината на Империјалниот колеџ во Лондон.
Бројките се катастрофални, смета Там Фрај, претседател на Националниот британски форум за дебелината.
– Во Африка сега има повеќе дебели отколку неухранети, што изненади многумина. Ова ризикува да го влоши глобалното здравје. Дебелината е состојба која во голема мера може да се спречи. Но, тоа не е само состојба сама по себе, туку предизвикува многу други проблеми кои се уште поважни, како што се дијабетес тип два, срцеви заболувања, бубрежни заболувања. Затоа цената на здравјето ќе расте, вели Фрај.
