Американскиот претседател Доналд Трамп се соочува со зголемен отпор во своите редови поради економската состојба и новите откритија поврзани со Џефри Епштајн.
Повод за оваа драма беше одбивањето на Трамп целосно да ги објави досиејата на Епштајн – свето предизборно ветување!
Зошто Трамп ги крие преостанатите досиеја?
Минатата недела беа објавени уште 20.000 е-пошта на Епштајн. Аферата повторно се разгоре бидејќи Доналд Трамп постојано се споменува во документите. Иако досега нема докази за криминална активност, притисокот расте – вклучително и од движењето МАГА.
Зошто? Дали се плаши од „непобитни докази“? Поранешниот инсајдер на Трамп, Мајлс Тејлор (38), вели: „Тој избегнува сè што може да им наштети на сојузниците или донаторите. Ризикот е превисок!“
Пресметката на американскиот претседател дека движењето МАГА автоматски ќе се собере околу него, се врати како бумеранг. Бунтот се подготвува, откривајќи длабоки поделби.
Ова беше особено очигледно во раскинувањето со една од неговите најверни поддржувачи, конгресменката Марџори Тејлор Грин, клучна фигура во движењето MAGA.
Дали револуцијата MAGA ги проголтува сопствените деца?
Еден вознемирен претседател одеднаш ја нарече „курва“ и „бунтовничка“ и отворено ја повлече својата поддршка. Дури и го изврте нејзиното средно име, „Тејлор“, во „Предавник“. Потоа таа јавно се пожали на овој третман и рече дека поддржувачите на Трамп сега ѝ се закануваат.
Кога новинарката на CNN, Дана Баш (54), во едно интервју забележа дека самата нема проблем со нападите на Трамп врз неговите противници на овој начин, Марџори Тејлор Грин ја изненади цела Америка со својата разоружувачка искреност.
„Оваа критика е оправдана и фер. Сакам понизно да се извинам што учествувам во таква токсична политика. Тоа е многу лошо за нашата земја. Многу размислував за тоа, особено по атентатот врз Чарли Кирк“, рече Грин.
Се повеќе спорни точки
Аферата Епштајн е само најновата ескалација на растечките тензии меѓу Трамп и неговата база. Марџори Тејлор Грин, исто така, ги критикува визите на Трамп за странски експерти и неговиот фокус на меѓународната кризна дипломатија наместо на американскиот пазар на трудот.
Други спорни прашања вклучуваат Израел, белиот национализам и прашањето за тоа Колку радикална треба да стане тезата „Америка на прво место“?
