Владата јасно кажа – да за туризмот и инвестициите, но не по секоја цена. Новото мото на земјата, „Без одржливост, без договор“, стана многу повеќе од слоган: тоа е насока за иднината на архипелагот кој сака да остане рај, но и да ги преживее климатските предизвици
Туризмот сочинува повеќе од половина од економијата на Бахамите, но тој е исто така најголемиот притисок врз нивната природа. Коралните гребени, мангровите и крајбрежјата страдаат од последиците од масовниот туризам и сè почестите урагани. По разорниот ураган Доријан во 2019 година, владата ја започна кампањата „За љубовта кон мангровите“, која ги обновува оштетените мангрови – природната заштита на островот од поплави и ерозија.
Вложувањето во туризмот не е трошок
Овој проект стана симбол на нова филозофија: инвестирањето во природата повеќе не е трошок, туку единствена одржлива инвестиција.
За да се обезбеди долгорочна иднина на туризмот, Бахамите воведоа закони кои бараат од сите нови проекти да користат обновливи извори на енергија, енергетски ефикасни апарати и одржливи материјали.
Министерот за туризам и инвестиции, исто така, го започна и Bahamas Sustainable Island Challenge – меѓународен повик за стартапи и компании да понудат решенија што го штитат океанот и им помагаат на локалните заедници. Само оние што ги исполнуваат високите еколошки стандарди можат да сметаат на владина поддршка.
Оваа политика е јасен пресврт од годините кога Бахамите беа отворени за речиси секоја инвестиција. Од проектите сега се бара да бидат „климатски паметни и општествено одговорни“.
Луксузот повеќе не е само пет ѕвездички
Со други зборови, луксузот повеќе не значи само пет ѕвездички и приватна плажа, туку и почитување на природата, користење на сончева енергија и вклучување на локалното население во туристичките текови.
Секако, таков пристап има свои предизвици. Некои инвеститори се повлекуваат бидејќи новите правила ги зголемуваат трошоците и го забавуваат спроведувањето на проектите. Но, Бахамите свесно избираат побавен раст наместо брза, но катастрофална експанзија. Според локалните власти, она што денес изгледа поскапо, утре станува единствениот профитабилен начин.
На тој начин, Бахамите стануваат пример за мали островски земји кои смело поставуваат граници во име на иднината. Нивната порака до светот е јасна – туризмот може и мора да биде одржлив. Ако една дестинација сака да трае, мора да мисли на морето што ја храни, на луѓето што ја градат и на планетата што ѝ дава живот.
Во време кога многу тропски дестинации го губат својот идентитет под притисок на масовниот туризам, Бахамите докажуваат дека постои поинаков пат: одржливоста како услов, а не како избор.
