Иако најчесто се поврзува со емоционални состојби како немир, загриженост и потешкотии во концентрацијата, стручњаците предупредуваат дека анксиозноста често се манифестира и физички, преку симптоми како замор, главоболка, забрзано чукање на срцето или потење, пренесува Centar zdravlja.
Кога телото зборува за стравот
Постојат повеќе видови анксиозни нарушувања, а најчести се генерализираното анксиозно нарушување (ГАН), социјалната анксиозност, паничното нарушување и сепарационата анксиозност. Симптомите може да се разликуваат, но сите ја покажуваат врската меѓу психичката состојба и телесните реакции.
Кај лицата со генерализирано анксиозно нарушување, постојано присутната напнатост и грижа често предизвикуваат болки во мускулите, главоболки, проблеми со спиењето, замор, тремор или дури и стомачни тегоби. Некои чувствуваат и краток здив или прекумерно потење, како реакција на постојан внатрешен немир.
Социјалната анксиозност, пак, се јавува во ситуации кога човек се плаши дека ќе биде осуден или засрамен пред другите. Во такви моменти може да се појават црвенило на лицето, потење, држење на телото во напнат став, забрзано чукање на срцето, па дури и гадење. Поради ваквите реакции, многумина почнуваат да ги избегнуваат јавните ситуации, што дополнително води кон изолација.
Кај паничното нарушување, симптомите често се интензивни и ненадејни. Нападот на паника може да предизвика чувство дека човек губи контрола, а симптомите често наликуваат на срцев удар – силна болка во градите, забрзано или неправилно срцебиење, вртоглавица, гадење, па дури и вкочанетост во екстремитетите.
Иако најчесто се поврзува со деца, сепарационата анксиозност може да се појави и кај возрасни, кои тешко поднесуваат разделба од блиските. Тогаш телото реагира со несоница, главоболки, болки во стомакот, мачнина и потешкотии со дишењето.
Кога да побарате помош
Анксиозните нарушувања можат да станат хронични ако симптомите траат подолго од шест месеци, но лекарите предупредуваат дека не треба да се чека толку. Доколку анксиозноста го нарушува секојдневното функционирање – особено ако имате забрзано чукање на срцето, проблеми со дишењето или долготрајни нарушувања на сонот – време е да се побара стручна помош.
Бидејќи физичките симптоми на анксиозноста често наликуваат на симптоми на други болести, посетата на лекар е клучна за поставување точна дијагноза. Правилната терапија – која може да вклучува психолошко советување, промена на навиките или медицински третман – е првиот чекор кон подобра рамнотежа меѓу умот и телото.
Анксиозноста не е знак на слабост, туку повик на телото и умот дека е време да се успориме и побараме поддршка.
Извор: N1info.rs
