Оваа практика, позната како соларно пасење, нуди нов прилив на приходи за земјоделците кои се борат, истовремено обезбедувајќи природен и ефикасен начин за одржување на пејзажите на соларните фарми. Побарувачката за овци во секторот за обновливи извори на енергија се зголеми, со повеќе од 129.000 хектари соларни локации кои ги напасувале стадата минатата година, во споредба со само 15.000 хектари во 2021 година, според Американското здружение за „соларно пасење“.
Промената доаѓа додека традиционалното земјоделство се бори со профитабилноста. Цените на памукот паднаа за речиси 40% во текот на изминатите две години, а многу производители на жито и соја ги забележуваат своите најниски приходи прилагодени според инфлацијата од 2010 година. Некои земјоделци пријавија дека заработуваат стотици илјади долари годишно преку овие договори, што го прави атрактивна алтернатива на нестабилните пазари на стоки.
Додека соларното пасење претставува ветувачка можност, промените во политиката би можеле да влијаат на нејзиниот раст. Федералните стимулации за развој на обновливите извори на енергија, вклучително и финансирањето од Законот за намалување на инфлацијата, се соочија со политичка контрола и делумно замрзнување. И покрај овие предизвици, соларната индустрија продолжува да се шири, а експертите предвидуваат дека побарувачката за услуги за пасење ќе остане висока бидејќи компаниите бараат економични решенија за управување со земјиштето.
За многумина во земјоделството, овој нов модел претставува повеќе од само финансиски опстанок – тоа е начин да се одржат семејните фарми за идните генерации. Со диверзификација на нивните операции, земјоделците можат да ги намалат економските ризици, а истовремено да придонесат за транзицијата кон чиста енергија. Како што рече еден фармер од Тексас, „Да продолжев да одгледувам земјоделски култури, нашата семејна фарма ќе беше без работа“.
