Способноста некој совршено да се сети на нешто или целосно да заборави нешто, сè уште е само фантазија, а истражувачи од Медицинскиот факултет на Универзитетот Вејк Форест во Винстон-Сејлем, Универзитетот Колумбија и Универзитетот во Њујорк започнале експерименти со идеја да го засилат или ослабат памтењето.
Сеќавањата се создаваат кога личноста има искуство што ги активира невроните во мозокот, а колку повеќе некој е изложен на искуството, поврзаноста помеѓу невроните станува посилна, но тие исто така може да се ослабат со текот на времето, што води до заборавување, пренесува „Science news”.
Невронаучникот Роберт Хемпсон од Медицинскиот факултет на Универзитетот Вејк Форест во Винстон-Сејлем и неговиот тим откриле дека примената на електричен удар на мозокот може да помогне на луѓето да формираат посилни сеќавања. „Сакам да ја видам идејата дека можам да го извлечам сеќавањето, да го складирам, да го погледнам, да го испитам“, вели Хемпсон, пренесува ТАЊУГ.
Тимот ја снимил електричната активност во хипокампусот – мозочната структура која е вклучена во памтењето – на девет лица со епилепсија кои имале импланти во мозокот. Додека волонтерите извршувале тест на меморија заснован на слики, тимот документирал обрасци на активирање на неврони поврзани со гледањето на одредени слики.
Потоа, групата применила мали електрични удари кои ги имитирале тие обрасци во хипокампусот кај осум други волонтери додека го извршувале истиот тест за паметење. Сеќавањата на тие учесници за сликите во парови со мали потреси се подобриле за 35 до 40 отсто.
„Во иднина, мозочни импланти може да испорачуваат мали удари за да помогнат во засилувањето на памтењето кај луѓето со Алцхајмерова болест или повреди на мозокот“, вели Хемпсон.
Други научници истражуваат дали е можно да се помогне на луѓето да заборават одредени сеќавања. Искусствата можат да го променат начините на кои невроните се поврзуваат еден со друг. Многу истражувачи сметаат дека промените во овие поврзаности кодираат или зачувуваат сеќавање на искуството.
Невронаучникот Семјуел Шахер од Универзитетот Колумбија и неговиот тим го истражувале невронот на морски зајци: два сензорни неврони, секој поврзан со истиот моторен неврон, кој го контролира движењето на мускулите.
Секој врска е модерирана со различен облик на молекули кои се нарекуваат PKM. Со стимулирање на овие клетки во лабораториски садови и инхибиција на еден вид молекули на PKM, тимот би можел селективно да го блокира поврзувањето без да влијае на другото. Најдовите сугерираат дека е можно да се избришат некои сеќавања, а други да се остават неоштетени. Шахер објаснува дека во иднина, новите терапии може да го натераат човечките неврони да ги остават непожелните сеќавања.
„Тоа би било корисно за лекување на посттрауматски стресен пореметување, каде што трауматските сеќавања предизвикуваат умот да го поврзе неутралното искуство со опасноста, но не сакате да избришете некои факти поврзани со лошиот настан кои може да бидат корисни“, вели тој.
Невронаучник од Универзитетот во Њујорк, Андре Фентон, вели дека етиката на манипулирање со сеќавањата на луѓето е „многу трновита“. „Нашите преживеани искуства и сеќавањата на нив, не прават тоа што сме.
Промената на сеќавањата на некоја личност може на некој начин да ја направи таа личност да биде друга личност, и затоа мора да продолжиме многу внимателно“, вели Фентон.
