Многумина мислат дека човекот се раѓа со интелигенција, но тоа не е сосема точно, таа се обликува преку учење, искуство и личен развој.
Психолозите истакнуваат дека одредени модели на однесување може да укажуваат на пониско ниво на когнитивна функционалност, а истражувањата потврдуваат дека таквите навики често се придружени со ограничена способност за размислување, прилагодување и самостојно проучување.
Еве 7 навики кои можат да го попречат интелектуалниот развој – и совети како да ги надминете:
- Недостаток на љубопитност
Љубопитноста и интелигенцијата одат рака под рака. Алберт Ајнштајн еднаш рече: „Немам посебни таленти, јас сум само страсно љубопитен“. Психолозите се согласуваат – желбата да се открие светот и да се поставуваат прашања е еден од главните показатели за развиениот ум.
Луѓето кои ретко поставуваат прашања и немаат потреба од подлабоко разбирање често остануваат затворени во ограничен поглед на светот. Добрата вест е дека љубопитноста може да се развие – никогаш не е доцна да почнете да гледате повнимателно и да прашувате зошто.
- Хронично одложување на обврските
Повременото одолговлекување е човечко, но кога станува секојдневна практика, често е сигнал за лоша самодисциплина, проблеми со планирањето и донесувањето одлуки.
Хроничните одложувачи често се под стрес, помалку ефикасни и повеќе склони кон чувство на вина. Решението? Поставете реални цели, разделете ги задачите на помали чекори и научете управување со времето. Со тоа, вие не само што ја зголемувате вашата продуктивност – туку и вашата способност за рационално размислување.
- Слушање на соговорникот
Некои луѓе изгледаат како да слушаат, но навистина не ја разбираат суштината на она што им се зборува. Ова е поврзано со послаба обработка на информации и недостаток на аналитичко размислување.
Активното слушање – со внимание, емпатија и разбирање – директно придонесува за подобра комуникација, подобри односи и помудро донесување одлуки. Вештината на слушање се учи – преку вежбање и присуство во разговорот.
- Неможност да се прилагодат на промените
Прилагодливоста е јасна карактеристика на интелигентниот ум. Луѓето кои се подготвени да го променат својот пристап, да најдат нови решенија и да учат од искуствата имаат развиено когнитивна флексибилност.
Спротивно на тоа, оние кои тврдоглаво се држат до навиките кои не функционираат често стагнираат. Отвореноста за промени го развива умот, ја поттикнува креативноста и води до поголема животна ефикасност.
- Преголема самодоверба во сопственото знаење
Самодовербата е корисна, но само додека не прерасне во верување дека секогаш сме во право и немаме што да научиме. Таквиот став често го маскира тесно и ограничено размислување.
Мудрите луѓе знаат дека вистинското знаење започнува кога ќе сфатиме колку сè уште не знаеме. Подготвеноста да се преиспитаме себеси и да научиме нешто ново е основата на целиот интелектуален напредок.
- Отфрлање на туѓите мислења
Способноста да се слушаат различни гледишта е знак на зрелост и широчина на умот. Луѓето кои автоматски ги отфрлаат различните мислења често страдаат од недостаток на емпатија и недостаток на критичко размислување.
Цените на различните ставови нè прават попаметни, потолерантни и поснаодливи – што е непроценливо во светот кој постојано се менува.
- Недостаток на саморефлексија
Без свесност за сопствените слабости, мотиви и однесувања, тешко е да се научи и напредува. Луѓето кои не застануваат да се преиспитуваат, почесто ги повторуваат грешките и стагнираат. Може да се развие саморефлексија – преку разговори, пишување дневник, водење искрени внатрешни дијалози и психолошка поддршка. Тоа е патот до постабилен и помудар живот.
Интелигенцијата не е нешто дадено – таа е резултат на постојана љубопитност, приспособливост, отвореност и способност да се видиме себеси. Секоја од споменатите навики може да се надмине со волја и саморабота. И токму овие чекори ја отвораат вратата за подлабока мудрост, подобра комуникација и подобар квалитет на живот.
