На 7 декември 1993 година замина Блаже Конески – поет, филолог, академик и еден од најтемелните градители на современиот македонски јазик и културен идентитет. Неговото име е длабоко вткаено во историјата на македонската литература и јазична нормација.
Роден во 1921 година во Небрегово, Конески студирал филологија во Белград и Софија, а по Втората светска војна станал еден од клучните учесници во кодификацијата на македонскиот литературен јазик. Тој е автор на првата Граматика на македонскиот литературен јазик, еден од составувачите на Правописот, како и еден од уредниците на капиталниот Македонски речник.
Конески беше и еден од основачите на Македонската академија на науките и уметностите, каде што остави значајна научна, поетска и културна трага. Неговите поетски книги – меѓу кои „Земја и љубов“, „Црн овен“, „Песни“ и „Стихови“ – се вбројуваат меѓу врвните остварувања на македонската лирика. Со истиот жар работеше и како есеист, историчар на јазикот, преведувач и универзитетски професор.
Неговата мисла и денес е актуелна, а неговите стихови одамна се дел од колективната меморија. Конески остави зад себе дело што не служи само како темел – туку и како потсетник колку труд, посветеност и љубов се потребни за јазикот да стане дом.
Три децении по неговото заминување, делото на Блаже Конески продолжува да живее во јазикот што го говориме, во книжевноста што ја создаваме и во културата што секојдневно ја градиме.
