Новата анализа на истражувачи од Универзитетот „Квин Мери“ во Лондон покажува дека во светските океани во моментов пловат околу 170 трилиони парчиња пластика – и дека на овој отпад ќе му бидат потребни повеќе од сто години за да потоне или исчезне, дури и ако веднаш престане производството на нова пластика.
Научниците предупредуваат дека микропластиката и нанопластиката веќе се откриени во човечки артерии, мозокот и репродуктивните органи, а нивното присуство се поврзува со сериозни здравствени последици како рак, дијабетес, срцеви заболувања и нарушувања на дигестивниот систем.
Голем дел од пластиката што плови на површината се разградува многу бавно, распаѓајќи се на ситни честички со децении. Сепак, околу 94 проценти од пластичниот отпад со време тоне, каде што може да остане со векови, па дури и милениуми, на морското дно.
Истражувачите предупредуваат дека ова трајно загадување може да го наруши природниот „транспортен систем“ на океаните – мрежа која ја регулира распределбата на топлината и хранливите материи низ планетата.
Овие резултати ја нагласуваат пластичната криза како меѓугенерациски проблем, што бара итни решенија: намалување на производството на пластика, подобра контрола на отпадот и следење на изворите на загадување.
