Во студијата, објавена во Британскиот журнал за спортска медицина, биле опфатени повеќе од 85.000 луѓе во Велика Британија. Сите учесници носеле уреди за следење на физичката активност во текот на една недела, а потоа биле следени повторно шест години подоцна. Истражувачите утврдиле дека лицата кои правеле помеѓу 5.000 и 9.000 чекори дневно имале значително намален ризик од развој на рак – 11% при 7.000 чекори, а 16% при 9.000 чекори. Интересно, по таа бројка не биле забележани дополнителни здравствени придобивки.
Истражувањето се фокусирало на 13 видови на рак за кои претходно било потврдено дека се поврзани со ниско ниво на физичка активност: рак на хранопровод, црн дроб, бели дробови, бубрези, желудник, ендометриум, миелоидна леукемија, мултипен миелом, дебело црево, глава и врат, ректум, мочен меур и дојка.
Во периодот од шест години, само три проценти од учесниците развиле еден од овие типови рак. Кај мажите најзастапени биле рак на дебелото црево и бели дробови, додека кај жените најчести биле рак на дојка, дебело црево, ендометриум и бели дробови.
Лесната активност исто така важи
Една од значајните поенти на студијата е дека интензитетот на движењето не бил од големо значење – не било потребно движењето да биде брзо или напорно. Заменувањето на седењето со лесна или умерена физичка активност било доволно за намалување на ризикот. Сепак, преминувањето од лесна на умерена активност не покажало дополнителен ефект.
Според Институтот за истражување на ракот, лесната физичка активност може да помогне во регулирање на нивото на инсулин – хормон кој му помага на телото да ја преработи храната во енергија. Нерамнотежата на инсулинот е поврзана со појавата и напредокот на различни форми на рак. Дополнително, одењето помага и во зајакнување на имунолошкиот систем и одржување на здрава телесна тежина.
7.000 чекори не мора да се одеднаш
Како што истакнува биохемичарката и универзитетски предавач Мхаири Морис, не е неопходно сите 7.000 чекори да се направат одеднаш. Може да се распоредат во текот на денот – со пешачење до работа, качување по скали наместо со лифт, прошетки за време на паузи или разговори по телефон, или паркирање подалеку од дестинацијата.
Ова истражување испраќа силна порака: не е потребно да бидеме маратонци за да се заштитиме од сериозни болести. Дури и умерена физичка активност, редовно практикувана, може да направи огромна разлика.
Извор:Index.hr
