Иако The Verve ја снимија и изведоа песната, од неа не заработија речиси ништо. Причината е правна поврзана со авторските права – потсетување дека во музиката, правата се подеднакво важни како и креативноста.
Проблемот започнал уште во продукцијата на песната. „Bittersweet Symphony“ користи семпл од оркестарска верзија на песната „The Last Time“ од The Rolling Stones. Оркестарската адаптација е дело на композиторот Ендру Луг Олдам, долгогодишен соработник на Stones. The Verve ја лиценцираа снимката, но не и правата за основната композиција – клучна разлика што подоцна ќе се покаже фатална.
Адвокатите на издавачката куќа што ги застапувала интересите на Rolling Stones тврдеа дека The Verve ја надминале дозволената должина на семплот, па по кратка судска битка, сите авторски права и хонорари од песната беа пренасочени кон Мик Џегер и Кит Ричардс – двајцата легендарни членови на Stones.
Ричард Ешкрофт, фронтменот и текстописецот на The Verve, изјави во интервјуа дека го доживеал исходот како креативно и финансиско ограбување. Песната што ја сметал за свое животно дело му беше буквално одземена. „Bittersweet Symphony“ стана глобален хит, беше номинирана за „Греми“, се најде во реклама за Nike, во филмот „Cruel Intentions“, но членовите на The Verve од тоа не видоа ни денар.
Во јавноста долго време се водеше дебата за праведноста на случајот, бидејќи семплот што го користи песната, иако препознатлив, не е доминантен мелодиски елемент. Сепак, правото беше на страна на изворните автори. Тоа е лекција што многу уметници ја научија – или на своја кожа, или преку примерот на The Verve.
По 22 години, случајот доби нешто посреќен епилог. Во 2019 година, Мик Џегер и Кит Ричардс доброволно се откажаа од авторските права и сите идни хонорари во корист на Ричард Ешкрофт. Тој потег, кој многумина го поздравија како морална рехабилитација, ја врати правдата – барем симболично – во рацете на оригиналниот автор.
Ешкрофт јавно им се заблагодари на Џегер и Ричардс, нарекувајќи ја одлуката „величествена“. Тој додаде дека конечно чувствува „завршница“ во поглед на една глава од својата кариера што ја обележале и болка и гордост.
Случајот со The Verve останува еден од најпознатите примери во модерната музичка историја за тоа колку е важна целосната правна дозвола при користење на туѓи музички материјали. Тој е потсетување дека креативноста е само еден дел од музичкиот успех – правната прецизност е подеднакво критична.
Со својата меланхолија, рефренот од „Bittersweet Symphony“ и натаму се слуша низ светот. Но приказната зад него е повеќе од емотивна – таа е и правна лекција што музичарите не треба да ја заборават.
