Што ќе остави човештвото зад себе? Отпад!

Ако ја замислиме нашата планета неколку десетици милиони години од сега, хомо сапиенсот како вид веројатно одамна исчезнал, збришан од масовното истребување кое тој самиот помогнал да го предизвика. Какви траги ќе остави човештвото во античките карпести слоеви за идните палеонтолози да ги откријат, проучуваат и дешифрираат? Тоа е прашањето на кое двајца палеонтолози се обидоа да одговорат во новата книга.

Дефинитивниот тестамент за човештвото ќе биде драматично различен од скелетите, коските и другите биолошки траги кои го претставуваат денешниот фосилен запис, според палеонтолозите Сара Габот и Јан Заласиевич од Универзитетот во Лестер во Обединетото Кралство, автори на книгата Cast Away: How Technofosils Will Be Our Final.

На Земјата веќе се појавуваат сосема нов опсег на фосили и нов стил на фосилизација, велат авторите. Произведените предмети – пластични шишиња, пенкала, бетонски згради, кесички за чај, турбини на ветер, мобилни телефони, маици, алуминиумски лименки – се побројни од живиот свет и ќе формираат карактеристични, но и траги од нашето постоење кои тешко ќе може да се идентификуваат.


Фосилизирањето ретко се случува, а за да се фосилизираат остатоците од растенија и животни, треба да се спојат неколку околности, објаснуваат авторите во интервју за CNN.

„Ако сакате да станете исклучително добро сочуван фосил, каде што се зачувани сите ваши меки ткива, тогаш сакате да умрете во седименти кои се аноксични (без кислород) или хиперсоленост. Но, повеќето од материјалите што ги правиме всушност имаат поголем потенцијал за зачувување од органските материјали“, објаснува Сара Габот.

Ние произведуваме предмети и материјали за да бидат супер издржливи, да се спротивстават на времето, да се спротивстават на сончевата светлина, да се спротивстават на абењето и да не ги јадат други животни, и затоа им даваме шанса на сите овие материјали да бидат фосилизирани.

„Потоа сето ова го фрламе во огромни депонии, каде што ја отстрануваме водата и ги завиткуваме во пластика, а од нив правиме џиновски саркофази, кои создаваат фантастични услови овие работи да се фосилизираат“, додава Габотова.

За да илустрира што ќе се случи, Залашевич како пример ги наведува градовите како Њу Орлеанс и Амстердам, кои се наоѓаат на земјиште што тоне, таканаречените „надолни тектонски ескалатори“. Во исто време, со зголемувањето на нивото на морето, овие градови ќе бидат потопени. Сите видови на подструктури, сите купови, системи на подземна железница и така натаму, имаат исклучително добри шанси да преживеат повеќе или помалку недопрени.

„Откако ќе бидете закопани, штом ќе добиете талог, тогаш шансите за фосилизација се навистина добри. Облакодерите и другите структури, со текот на времето, ќе се урнат“.

Друг голем сигнал со кој би можела да се соочи нашата идна цивилизација е недостатокот на биодиверзитет, забележува Габотова.

„Тие ќе ги видат масите и масите на животни што ги одгледуваме за да ги јадеме: кокошки и крави. Сега знаеме дека само четири проценти од цицачите на планетата се диви цицачи. Тоа е зачудувачки. Всушност, на нашата планета веќе има повеќе домашни кучиња отколку диви цицачи. Тие ќе ја видат оваа огромна реконфигурација на различноста на животот“, заклучува Сара Габот.

е-Трн да боцка во твојот инбокс

Последни колумни