За режисерот и неговите ѕвезди, Роберт Де Ниро и Реј Лиота, тоа беше и ризик и предизвик – два години претходно Скорсезе беше мета на критики и протести заради филмот „Последното искушение на Христос“.
Првите тест-прикажувања на „Goodfellas“ не ветуваа успех – многу гледачи ја напуштаа салата по бруталната сцена во која ликот на Џо Песи, Томи ДеВито, повторно и повторно го бодеше ранетиот гангстер со кујнски нож. Сепак, филмот го доби признанието на критиката, а Скорсезе ја освои сребрената лава за најдобар режисер. „Goodfellas“ доби шест номинации за Оскар, а Џо Песи освои златна статуетка за најдобра споредна улога. Десет години по објавувањето, филмот беше вклучен во Националниот филмски регистар на САД како „културно, историски и естетски значаен“.
Филмот е базиран на бестселерот на Николас Пилеги од 1985 година, Wiseguy, и ја следи вистинската приказна за ирско-италијанскиот криминалец Хенри Хил. Од амбициозен тинејџер кој извршува мали задачи за локални гангстери во Бруклин, преку неговото искачување во криминалната хиерархија со помош на менторот Џими Конвеј (Роберт Де Ниро) и пријателот Томи ДеВито (Џо Песи), приказната го следи Хил од ситни кражби и пожар до грабежи и брутални убиства. Куминација е познатиот „Луфтханза грабеж“ од 1978 година, пред Хил да падне во светот на дрога и параноја, и на крајот да стане информатор на ФБИ.
Скорсезе открива дека го привлекла автентичноста во книгата на Пилеги: „[Хил] даваше толку вистински приказ на животот во таа средина – како се облекуваат, што јадат, ритуалот на јадење… Сè тоа создава филм кој гледа на нив како на човечки суштества.“ Дури и вистинскиот американски обвинител, Едвард Мекдоналд, се глумел себе во сцената каде што разговара со Лиота, повторувајќи го вистинскиот разговор со Хил.
Филмот, исто така, ја истакнува привлечната страна на криминалниот живот – моќта, парите, посебниот третман – прикажано со незаборавната три-минутна „една камера“ сцена во клубот Copacabana, каде што Хил и неговата идната сопруга Карен (Лорен Брако) од улицата влегуваат низ кујната до столот пред сцената. Како што Де Ниро изјави: „Гангстерот отсекогаш бил, на некој суптилен начин, гламуризиран затоа што ја предизвикува авторитетната власт.“
35 години подоцна, „Goodfellas“ останува мерило за автентичност, драматичен наратив и влијание во гангстерската кинематографија – филм кој ја направи реалноста на организираниот криминал видлива и незаборавна за целата публика.
Извор: BBC
