Новото истражување открива дека здрава исхрана во првите 1.000 дена од животот, односно од кога ќе почнат да ги апсорбираат хранливите материи од мајката до преминувањето кон цврста храна е клучно.
Ограничувањето на внесот на шеќер рано во животот до нивото препорачано од нутриционистите е поврзано со 35 проценти помала инциденца на дијабетес тип 2 и 20 проценти помала инциденца на висок крвен притисок.
Се чини дека нискиот шеќер во исхраната го одложува развојот на хронични болести – дијабетесот и високиот крвен притисок се јавуваат во просек четири и две години подоцна кај луѓето со помал внес на шеќер на почетокот на животот.
Тадеја Грахнер од Универзитетот во Јужна Калифорнија во Лос Анџелес вели дека изложеноста на средина со низок шеќер во матката и за време на раниот развој значително го намалува ризикот од развој на дијабетес и хипертензија неколку децении подоцна, но дури и ако се развијат, тие се развиваат подоцна.
Истражувачите користеа природен експеримент во Велика Британија по Втората светска војна, кога имаше ограничување на шеќерот и слатките речиси една деценија по војната, кое беше укинато во 1953 година.
Во тој период, внесот на шеќер беше споредлив со нивото поставено со современите упатства за исхрана, но потрошувачката се удвои веднаш штом се укинаа ограничувањата, од 40 на 80 грама.
Користејќи ги податоците од британската Биобанк, научниците го споредиле здравствениот статус на 38.000 средовечни луѓе кои биле зачнати или родени додека биле на сила ограничувањата и 22.000 луѓе зачнале веднаш потоа.
Нивната анализа, објавена во списанието Science, покажа дека стапките на дијабетес и висок крвен притисок биле значително пониски кај оние кои биле зачнати и ја достигнале втората година од животот во периодот на ограничувањето.
Препораките од Националната здравствена служба на Велика Британија наведуваат дека слободните шеќери – оние кои се додаваат во храната и пијалоците или се наоѓаат природно во медот, сирупите и незасладените овошни сокови – треба да сочинуваат не повеќе од пет проценти од дневниот внес на калории, што е еднакво на 30 грама или седум коцки шеќер. Во просек, Британците консумираат двојно повеќе.
„Сите сакаме да го подобриме нашето здравје и да им дадеме на нашите деца најдобриот почеток во животот, а намалувањето на додадениот шеќер е навистина моќен чекор во таа насока“. Сепак, тоа не е воопшто лесно. „Додаден шеќер има насекаде, дури и во храната за бебиња и мали деца, а децата се насекаде бомбардирани со реклами за бонбони“, истакнува Грачнер.
Еден чекор е да се подигне свеста и да се едуцираат родителите за добра и здрава исхрана. Вториот чекор е многу потежок.
Компаниите за храна треба да преземат одговорност и да ги променат рецептите за храна за бебиња за да вклучуваат поздрави состојки. Мора да се регулираат маркетингот и цените на храната со додаден шеќер. Со подобро образование, информации и правилни стимулации, родителите би можеле многу полесно да го намалат внесот на шеќер за своите деца и за себе, вели Грачнер.
