Роверот Кјуриосити забележа карактеристични хексагонални пукнатини од кал за кои научниците шпекулираат дека би можеле да претставуваат прв доказ за циклуси „влажно-суво“ на Марс. Една од преовладувачките теории за тоа како настанал животот на Земјата е дека постојаните циклуси на влажни и суви услови на копно помогнале да се активираат сложените хемиски процеси неопходни за микробниот живот, објави НАСА.
Кјуриосити ги забележа овие пукнатини во калта додека се качуваше помеѓу седиментните слоеви на планината Шарп во преодната зона, помеѓу слојот богат со глина и регионот богат со минерали погоре.
Шестоаголните обрасци се појавуваат кога калта се суши, се собира и се распаѓа во спојници во форма на Т. Кога спојниците постојано се изложуваат на вода, Т-спојниците омекнуваат и добиваат Y-облик, на крајот формирајќи хексагонални форми.
Големите и малите пукнатини не се ништо ново на Марс. Системот на кањонот Valles Marineris, снимен од Viking Orbiter 1, е долг преку 3.000 km, широк 600 km и длабок 8 километри.
Според НАСА, пукнатините од кал се првиот доказ дека древниот Марс имал редовни циклуси на влажно-сушење, како Земјата.
Извор: N1
