Смртта на папата Франциско предизвика бројни прашања околу тоа кој ќе го наследи на чело на Католичката црква, една од најстарите и најголемите верски институции со околу 1,39 милијарди следбеници.
Кардиналскиот колегиум, кој се состои од високи католички свештеници – мнозинството именувани од самиот папа Франциско – ќе го избере новиот папа. За да биде избран, кандидатот мора да биде крстен маж и римокатолик, иако кардиналите речиси секогаш избираат некој од своите редови.
Во моментов, има над 240 кардинали ширум светот, со титула која најчесто се носи доживотно.
Кардиналите помлади од 80 години гласаат во процес наречен конклава. Таа се одвива во Сикстинската капела, каде што се затвораат за да се избегне надворешно влијание. Во моментов, 135 кардинали имаат право на глас. Гласањето е тајно, а за избор е потребно двотретинско мнозинство. По секој круг, гласачките ливчиња се палат – црн чад значи дека нема договор, а бел чад означува избор на нов папа. Потоа, од балконот на базиликата „Свети Петар“ се објавува името на новиот папа.
Конклавата започнува две до три недели по смртта на папата, по завршување на деветдневниот период на жалост и доаѓање на кардиналите во Ватикан.
Изборот може да трае денови, недели, па и подолго – во зависност од тоа колку се поделените кардиналите. Секој ден може да се одржат до четири круга на гласање. Ако нема исход по 33 гласања, двајцата водечки кандидати влегуваат во завршен круг. Претходните тројца папи беа избрани за само неколку дена, но историски, изборот понекогаш траел многу подолго (на пример, во 1271 година траел речиси три години).
Од 138 кардинали со право на глас, 108 ги именувал папата Франциско. Тоа значи дека кардиналите се попреку претставени – од Азија, Африка и Латинска Америка, што ја одразува неговата визија за глобална Црква.
Најчесто споменувани кандидати: Питер Турксон (Гана) – поранешен претседател на Папскиот совет за правда и мир. Конзервативец, гласен поддржувач на мирот. Фридолин Амбонго (ДР Конго) – надбискуп на Киншаса, исто така гласен застапник на мирот. Луис Тагле (Филипини) – блиску до визијата на папата Франциско; фокус на социјална правда и сиромашни. Петер Ердо (Унгарија) – традиционалист, близок со источната православна црква. Пиетро Паролин (Италија) – државен секретар на Светиот Престол, познат по својата дипломатска улога. Матео Цупи (Италија) – надбискуп на Болоња. Марио Греч (Малта) – генерален секретар на Синодата на епископите.
Во периодот на sede vacante (вакантен престол), камерленгот – највисок административен кардинал – го потврдува смртниот случај и ги презема финансиските и административни обврски. Не смее да носи нови црковни учења или значајни одлуки.
Тековниот камерленго е кардинал Кевин Фарел, роден во Ирска, кој е и претседател на Врховниот суд на Ватикан.
