Низ призма на феминистичка анализа, “Фрида или за болката” може да се гледа како роман што истражува како патријархалното општество гледа на женското тело и болка, но и како една жена ја користи својата болка како начин на самоизразување и отпор. Фрида, чијашто телесност била постојано на удар од болести и несреќи, го претвора своето тело во платно на сопствената уметност, изразувајќи ги и личните и општествените ограничувања на жените во тогашното време. Сликите на Фрида, како и овој роман, се сведоштво за една жена која не само што ги пркоси општествените норми, туку и ги преобликува во своја лична, емоционална и естетска победа.
Во контекст на феминизмот, книгата на Дракулиќ не само што го нагласува револуционерниот дух на Фрида Кало, туку и ја користи нејзината приказна за да отвори поширока дискусија за женската сила, ранливост и комплексната природа на женското искуство. Авторката чувствително и со длабоко разбирање прикажува како Кало се бори против социјалните очекувања и ограничувањата, истовремено одржувајќи го своето право на самоизразување и автентичност.
Книгата е воедно инспирација за жените денес, покажувајќи дека болката, физичка или емоционална, не мора да биде знак на пораз, туку може да биде катализатор за креативен израз и сила.
