Нема сомнеж дека германската економија не оди добро на почетокот на 2025 година. Особено тешко беше погодена автомобилската индустрија. Така, најголемиот германски производител на автомобили, Фолксваген, дури одлучи да почне да ги затвора своите фабрики во Германија – за прв пат во историјата на компанијата, пишува DW.
Но, непосредно пред празниците беше постигнат договор со синдикатите. Компромисот, поздравен како „Божиќно чудо“, бара повеќе од 35.000 кратења на работни места и намалување на производството за речиси една четвртина, но нема итни отпуштања или затворање погони. Тоа значи дека на работниците ќе им се понуди можност за предвремено пензионирање и отпремнина до 2030 година. Сепак, производствениот капацитет ќе се намалува за повеќе од 700.000 возила годишно.
Но, кризата ги тресе и другите автомобилски компании и производители на автоделови, а тие се подготвуваат за масовни отпуштања.
Меѓу пазарните аналитичари, постојат неколку основни толкувања за причините за оваа криза. Стефан Бразел од Центарот за автомобилски менаџмент (CAM) зборува за „комбинација на тешкотии, германска поликриза“.
Ова го вклучува фактот дека „новите вештини во трансформацијата на индустријата допрва треба да се стекнат: транзиција кон електромобилност, кон возила дефинирани со софтвер, кон автономно возење“.
Дополнително, како што наведе, има и „нова конкурентна средина. И не се само Тесла и Кинезите“.
Портпаролката на Здружението на автомобилската индустрија (VDA) ја обвини политиката во изјава: „Крајот на субвенциите за е-возила во декември 2023 година и недоволната инфраструктура за полнење ја намалуваат тековната продажба и ја влошуваат ситуацијата“.
Фердинанд Дуденхофер од реномираниот Институт за автомобили дели слично мислење и го критикува „типот на политичар кој едно време сака електрични автомобили, а друг пат промовира мотори со внатрешно согорување, збунувајќи ги луѓето“.
Со години е јасно дека иднината на индивидуалниот транспорт не е во развојот на мотори со внатрешно согорување. Не е важно дали тие се напојуваат со фосилни или синтетички горива: трендот е очигледно кон е-мобилност.
Автомобилскиот експерт Френк Швоуп, предавач по автомобилски менаџмент на Колеџот за секундарно претприемништво, смета дека „индивидуалните производители направиле сериозни грешки во управувањето“. На директорите, како што вели, „главите им биле во песок“ додека се надевале дека се ќе биде добро.
Но, не оди добро, заклучува Штефан Брацел. Германија значително заостанува во меѓународната конкуренција. Причините вклучуваат „високи трошоци за работна сила, високи трошоци за здравствена заштита и многу денови за одмор“.
Овој експерт ги посочува клучните прашања. Кога станува збор за класичните автомобили, за чие работење се потребни фосилни горива, германските производители се светски лидери. Но, што е со електронските компоненти? Фердинанд Дуденхофер истакнува дека германските фабрики за автомобили „многу добро го разбираат денешниот автомобил, но технолошките компании играат голема улога во автомобилот на иднината“.
Со тоа се согласува и Стефан Брасел. За ветераните од индустријата, ситуацијата е непријатна: „Ерозијата на старите парадигми и знаење е навистина трагично“.
Дирк Доуз од Институтот за светска економија во Кил (IfW) смета дека тоа е суштината на проблемот. Иако „германските инженери сè уште се меѓу светската елита, нема доволно флексибилност, особено во управувањето, за да се придобијат нови групи клиенти, како што се технолошки ентузијастички млади луѓе во Азија“.
Иднината на автомобилскиот транспорт е во електричните погони, а Кина е далеку пред Германија во тоа. Економистот на IfW Доуз забележува: „Кинескиот пазар за е-возила е најголемиот во светот и најдинамично се развива. Ова укажува дека Кина дополнително ќе го зголеми своето водство“.
Лоша перспектива за VW, BMW, Mercedes и Porsche. Огромната големина на кинескиот пазар носи огромна пазарна моќ. Уште полошо за германските производители: Кина не е сама, вели Бразел. „На среден рок, во Индија ќе се појават позначајни играчи – по линијата на Кина. Првично, многу актери од Кина и Кореја ќе заминат во Индија – можеби во форма на заеднички потфати“.
Френк Швоп гледа одредена надеж во развојот на батериите, индустрија која допрва ќе се развива. Тој изјави за ДВ: „Батериите за електромобилност се далеку од совршени. Овде се можни големи скокови. Исто така, на крајот на деценијата се очекува премин на цврсти батерии, што може да ги промени правилата на игра“.
Портпаролката на VDA предупредува на последиците од сегашниот тренд: „Ако продолжи, до 2035 година бројот на вработени во автомобилската индустрија во Германија ќе биде за 186.000 помалку отколку во 2019 година. Од 2019 до 2023 година веќе се изгубени 46.000 работни места, а до 2035 година се очекува да бидат изгубени уште околу 140.000 работни места“.
Затоа таа повикува на брзо дејствување на политиката: „Ни треба помалку бирократија, повеќе трговски договори, поконкурентен даночен систем и поедноставни и побрзи процеси на одобрување“.
Дури и ако политиката ги создаде потребните услови и Германија повторно стане конкурентна, закрепнувањето нема да биде брзо. Бразел предупредува: „Следните две или три години ќе бидат голем предизвик, бидејќи многу структурни проблеми треба да се решат одеднаш“.
И покрај тоа, оптимистички заклучува: „Сега и политиката ја препозна германската политичка криза“.
Експертот на IfW, Дирк Доз, исто така истакнува дека ќе биде полошо пред да стане подобро: „Ова ќе биде многу тешка година за германската автомобилска индустрија. Но и годината во која мора да се постават темелите за иднината“.
Автомобилскиот експерт Фердинанд Дуденхофер сугерира дека Германија треба да бара нови можности на Исток, но и внимателно ја набљудува Америка: „Затоа е важно да се оди таму каде што се развива новиот бран. Тоа е делумно Кина, а можеби е и Америка. Ќе видиме дали под Доналд Трамп ќе има враќање во 1980-тите со мотори со внатрешно согорување“.
Професорот Франк Швопе, гледа барем трошка надеж за германските производители на автомобили. Неговиот изглед за новата година е „Мешавина од скептицизам и надеж! Верувам дека електромобилноста во Европа значително ќе добие замав до 2025 година, најдоцна во 2026 година!“
