Три децении по своето создавање, „Born Slippy .NUXX“ останува една од највлијателните песни во историјата на електронската музика – симбол на експлозијата на рејв културата и синоним за урбаната енергија на доцните деведесетти.
Иронично, песната започнала како Б-страна на еден незначителен сингл на британското електронско дуо Underworld. Но, во 1996 година, кога Дени Бојл ја вметна во култната сцена на филмот Trainspotting – каде Марк Рентон трча кон „нов живот“ – сè се промени. Со само неколку акорди и зборови како „drive boy, dog boy, dirty numb angel boy“, Born Slippy стана повик на цела генерација што бегаше, но и се бараше себеси.
Не беше само песна – беше исповед, ослободување, мантра на современиот хаос. Ритамот што ја дефинираше културата на клубовите и ноќните возови, звук што се слушаше во секој подрум, фестивал и радио програма. Денес, по 30 години, таа сè уште ја носи истата вибрација – потсетник дека секое бегство може да биде и почеток.
„Born Slippy“ ја потврди трансформацијата на Underworld од експериментален проект во глобален електронски феномен. Песната стана саундтрак на генерацијата X, но и неочекувано обединувачка точка меѓу миленијалците и Gen Z, кои преку ремиксови и документарни видеа ја откриваат нејзината сировост и искреност.
Триесет години подоцна, „Born Slippy“ сè уште звучи како молитва од подиумот – глас што не старее, туку расте со времето. Секоја нова генерација ја пронаоѓа повторно – не како носталгија, туку како звучен потсетник дека музиката може да биде и бегство, и терапија, и обнова.
Линкот од песната е достапен тука.
