Сер Алфред Џозеф Хичкок е роден на 13 август 1899 година во Лејтонстон, предградие на Лондон, како најмладо дете на трговецот Вилијам Хичкок и неговата сопруга Ема Џејн.
Растел во католичко семејство и посетувал језуитски колеџ „Свети Игнациј“ во Стамфорд Хил. Во детството бил осамен, а позната е анегдотата кога татко му го испратил во полициска станица со писмо поради непослушност, што, наводно, влијаело на неговиот доживотен страв од полицијата – тема често присутна во неговите филмови.
По смртта на татко му, на 14 години го напуштил школото и се запишал во Инженерско-наутичко училиште, каде стекнал технички вештини. Подоцна работел како цртач и дизајнер на реклами, а паралелно похаѓал курсеви по уметност.
Во филмската индустрија влегол во 1919 година како дизајнер на насловни карти за американската компанија Famous Players-Lasky во Лондон. Во 1922 се приклучил на Gainsborough Pictures, каде работел како асистент-режисер, сценарист и дизајнер.
Неговиот прв филм како режисер бил немиот The Pleasure Garden (1925), снимен во Германија, каде учел од експресионистички режисери како Ф. В. Мурнау. Прв поголем успех имал со The Lodger (1926), трилер со тема за невино обвинет човек.
Во 1926 се оженил со Алма Ревил, негова асистентка и блиска соработничка. Имале една ќерка, Патриша. Алма била клучна фигура во неговата кариера, пишувала сценарија и соработувала на скоро сите негови филмови.
Првиот звучен филм Blackmail (1929) се смета за пионерски потфат во британската кинематографија. Во 1930-тите, со филмови како The 39 Steps и The Man Who Knew Too Much, станал водечки британски режисер.
Во 1940 година се преселил во Холивуд. Првиот американски филм Rebecca добил Оскар за најдобар филм и му донел прва номинација за најдобар режисер.
Следеле успешни филмови: Suspicion (1941), Notorious (1946), Strangers on a Train (1951), Rear Window (1954), Vertigo (1958), North by Northwest (1959). Psycho (1960) бил негов најголем комерцијален успех и ги редефинирал хорор-жанрот, додека The Birds (1963) го потврдил неговиот статус како мајстор на ужасот.
Во подоцнежната фаза на кариерата, иако со помал успех, продолжил да експериментира со филмови како Marnie (1964) и Frenzy (1972). Последниот филм му бил Family Plot (1976).
Иако пет пати номиниран, никогаш не добил Оскар за режија. Во 1967 ја добил почесната награда „Ирвинг Талберг“. Исто така, добил БАФТА награда, наградата за животно дело од Американскиот филмски институт и витешка титула од кралицата Елизабета II.
Починал на 29 април 1980 година во својот дом во Бел Ер, Лос Анџелес. Имал 80 години.
Хичкок е познат како „мајстор на неизвесноста“ – неговите филмови се одликуваат со тензија, психолошка длабочина, црн хумор, морална амбивалентност и шокантни пресврти. Често користел експериментални техники, како долги кадри (Rope), субјективна камера, и еден од првите што детално користел звук и музика за да гради атмосфера – најмногу во соработка со композиторот Бернард Херман.
Филмот Vertigo во 2012 година бил прогласен за најдобар филм на сите времиња според анкетата на британското списание Sight & Sound. Девет негови филмови се вклучени во Националниот филмски регистар на САД.
