Деновиве се навршуваат 40 години од издавањето на албумот „Болеро“ од групата „Хаустор“ – музичка сензација што остави неизбришлив белег на екс-југословенската сцена.
Критичарите признаваат дека овој албум, зад кој стои еден од најхаризматичните фронтмени на тогашниот њу бран, Дарко Рундек, остарел исклучително зрело. На него се наоѓа и песната „Ена“, која беше и остана еден од нивните најпопуларни хитови со години.
Од самиот почеток, постоеја различни теории за тоа кој всушност е Ена: најчесто повторуваната мрачна и никогаш потврдена легенда е дека таа е посветена на поранешната девојка на Рундек, која наводно избегала во Канада откако не успеала да го спаси од пеколот на зависноста. Сепак, во неодамнешните интервјуа, Дарко Рундек категорично го негира ова – според него, Ена е едноставно производ на поетската слобода, име избрано затоа што се римува со жена.
Што го прави овој албум на Хаустор особено значаен?
Издаден во 1985 година, „Болеро“ беше третиот студиски албум на Хаустор и клучен момент во трансформацијата на бендот кон поширока публика. Рундек ја презеде целосната авторска контрола и успеа да извлече комерцијален потенцијал од новиот бран, заедно со статусот на сериозни уметници.
Албумот содржи хитови како што се „Ена“, „Шејн“, „Сејмени“ и „Шал од свиле“ и постојано е пофален како безвременско дело. Критичарот Драган Амброзиќ ја нагласува нивната способност да „искажат нереални светови што длабоко нè допираат денес“.
Миљенко Јерговиќ еднаш напиша дека ова е „албум од песни од животот и филмот. Понекогаш се наизменично се менуваат, а понекогаш се и двете, и животот и филмот. Основниот жанр е лажен каубој. Урбан филм чиј протагонист живее како лик од вестерн. Но, животот, се разбира, не е вестерн“.
А за песната Ена, тој рече дека „таа беше саундтракот на нашата социо-политичка трансформација и интимна пропаст. Бидејќи секоја војна е интимна пропаст. И тоа беше хит од хитови, таа Ена, па како што се случува со хитовите, ние навистина не ги слушавме текстовите на најтажната песна на Рундек, една од најтажните наши љубовни песни воопшто: „…нема начин да ме гледаш/ гледај сè е бело, зима е“.
Значи, зад насловот на мистеријата за „Ена“ лежи повеќе од романтична легенда – таа е симбол на слободата на изразување, експериментирањето и поетеса во музичка рамка која е силна и денес. А Болеро, како албум, потврдува дека Хаустор е повеќе од бенд – тоа беше мост помеѓу будењето на нови емоции и посакуваното место во историјата на југословенската музика.
