Познат по неговиот специфичен глас и цврста личност, настапите на Богарт во класиците како „Казабланка“ и „Малтешкиот сокол“ му донесоа трајна слава. Неговиот талент и харизма на екранот го направија симбол на американската кинематографија, инспирирајќи генерации актери и љубители на филмот. За жал, животот на Богарт заврши на 14 јануари 1957 година, но неговото наследство во филмската индустрија продолжува да блеска.
Хемфри Дефорест Богарт е роден во богато семејство во Њујорк на 25 декември 1899 година и имал привилегирано детство. Неговиот татко, почитуван хирург, и неговата мајка, комерцијална илустраторка, му обезбедиле удобно воспитување, па така младиот Хемфри посетувал престижни училишта, вклучително и приватното училиште Деланси и школата Тринити. Неговиот академски настап, сепак, беше помалку импресивен од неговата социјална положба.
На 13-годишна возраст, Богарт се преселил во академијата Филипс, познат интернат. Таму ја открил страста за шахот – игра што ќе го заинтригира доживотно. И покрај овој новооткриен интерес, неговата бунтовничка природа честопати се судираше со строгите правила на училиштето, а во 1917 година, непосредно пред неговото дипломирање, Богарт беше избркан поради слаби академски перформанси и лошо однесување.
Овој ненадеен крај на неговото формално образование означи пресвртница во животот на Богарт. Со ограничени академски достигнувања, но силен, независен дух, тој тргна на пат што на крајот ќе го доведе до холивудска ѕвезда. Неговите рани години, исполнети со привилегии и бунт, ја обликуваа харизматичната и цврста личност што подоцна ја донесе на големите екрани.
Патувањето на Богарт до ѕвезда започна во 1920-тите со неговото деби на сцената. Неговата прва значајна улога дојде во „Скаменетите шуми“ од 1934 година, каде што изведе привлечна изведба што го привлече вниманието на Холивуд. Овој успех доведе до договор со Ворнер Брос, означувајќи го почетокот на неговата славна филмска кариера.
Во 1940-тите, кариерата на Богарт вртоглаво порасна со неговата улога во „Високата Сиера“. Но, токму неговиот портрет на Рик Блејн во класиката „Казабланка“ од 1942 година го зацврсти неговиот статус на холивудска легенда. Оваа улога го покажа неговиот уникатен спој на цинизам и харизма, воодушевувајќи ја публиката и критичарите. Филмот ја освои наградата Оскар за најдобар филм, со што значително го зголеми профилот на Богарт.
Портретот на Богарт на приватниот детектив Сем Спејд во „Малтешкиот сокол“ е уште еден белег во неговата кариера. Оваа улога дополнително ја дефинираше неговата личност на екранот како суштински тврд човек со морален компас. Неговата изведба не само што беше признаена, туку и влијателна во жанрот филм ноар.
Во 1951 година, талентот на Богарт беше официјално признаен кога го освои Оскар за најдобар актер за неговата улога во „Африканската кралица“. Ова достигнување беше доказ за неговата сестраност и умешност како актер, докажувајќи дека е повеќе од само тешките улоги по кои беше познат.
Влијанието на Богарт врз киното се прошири и надвор од неговите улоги. Тој е ко-основач на Rat Pack, група актери познати по нивното влијание во забавната индустрија. Неговото наследство во филмот продолжува да ги инспирира и влијае на актерите и филмаџиите, правејќи го траен симбол на класичниот Холивуд.
