Свитокот е дел од збирката од 1.800 папируси пронајдени во 1750-тите од раскошната вила во Херкуланеум, денес италијанскиот град Ерколано. Првично, локалното население несвесно запалило некои свитоци како огревно дрво пред да го сфатат нивното историско значење.
Оттогаш, околу 200 се прецизно одвиткани со помош на механички уреди кои ги отвораат милиметар по милиметар.
Меѓу нив, три свитоци се наоѓаат во библиотеката Бодлиан на Британскиот универзитет во Оксфорд. Тие беа претставени на универзитетот во 1804 година од страна на идниот британски крал Џорџ IV, кој ги прими во замена за неколку кенгури што ги продаде на неаполскиот крал Фердинанд IV.
Еден од овие свитоци, PHerc. 172, сега е скениран во Дијамантскиот извор на светлина во Оксфордшир со помош на синхротронска машина за рендген. Неговите податоци беа доставени до учесниците во предизвикот Везув, натпревар кој нуди награда од 700.000 долари за дешифрирање на текстот.
„Овој метод е многу подобар од обидот механички да ги отворите свитоците. Единствениот проблем или ризик е што снимањето е толку посебно што не може да се направи овде, што значи дека свитокот мораше да го напушти просторот. И бевме многу, многу нервозни поради тоа“, вели Питер Тот, кустос во библиотеката Бодлејан.
Сликата откри повеќе колони текст, секоја содржела околу 26 линии. Научниците го идентификуваа старогрчкиот збор διατροπή, што значи „одвратност“. Со оглед на другите наоди на локацијата, Тот верува дека текстот може да се однесува на Епикур.
