Песната која ја изведуваат тогаш целосно непознатите Миодраг Мића Костиќ и неговиот роднина Ненад, станала хит и ги катапултирала во музичкиот свет. Костиќ во неколку наврати изјави дека не можел да поверува кога ја добил понудата од режисерот, и денес се сеќава на сите детали од снимањето.
„Еденнаесеттиот ден од воената вежба кај Ралја, ме повика мојот драг колега Станиша Стошиќ да приредиме убав концерт за другарите војници. Додека скокнав до Белград по хармониката, пристигнаа и Унсија Реџепова, Света Шешиќ, Беба Тошиќ. Кога ја донесов хармониката, колегите ме одбраа да ја отворам програмата. Стоев на една ливада пред целиот баталјон и запеав „Дани и дани“, „Капетан потонулог брода“ и „Сву ме дирај али у срце не!“
Сеќавањата на снимањето на овој легендарен филм ги полни со емоции, а посебно убави моменти биле оние со Александар Берчек и Павле Вујисиќ. Мића Костиќ го опишува доживувањето на филмската сцена кога Берчек се мачел да фати прасе, а во тие моменти му помагал тој и се смеел заедно со другите.
„Почнувајќи од седмата недела на снимање, атмосферата малку се опушти и ме замоли легендарниот снимател Божа Николиќ да понесам хармоника за да ја раздвижам атмосферата во еден мотел во близина на Делиблатската клисура. И навистина, кога започна веселбата, собрав милионски бакшиши. Колегите беа толку неконтролирани, што немаа пари ниту за кафе.“
Точно сега, песната „За Белград“ со своите стихови стана најсоодветна за политичките случувања во државата. Студентите кои се во блокада за својот протест ги користат стиховите за нивните објави во врска со собирот што е најавен за сабота.
„Пукна зора во сабота, ден долета од далечина, сите јунаци од овој крај, чекаат сонцето да изгрее…“
