„Потклек“ е роман кој истражува длабоки теми како отуѓеноста, самоповредувањето, неусогласеноста на телото и душата, како и духовното ропство на жената во современото општество. Книжевната критичарка Сузана Ѓорѓиевска го опишува делото како „роман за горчилата на модерната доба“, во кој централниот лик е неименувана дваесет и деветгодишна жена, раководителка на службата за послуга во хотелот Македонија, но со именувана болка – Лола.
Приказната го следи нејзиниот навидум обичен живот во еден обичен град, исполнет со неможноста да се живее сегашноста под товарот на минатото. Низ книгите што ги чита, непознатите што ги среќава во хотелот и на улиците, таа постепено ја открива сопствената свест. Симболиката на изнајмената соба на Симон де Бовоар и Жан-Пол Сартр во хотелот ѝ дава можност да ја ѕирне слободата што отсекогаш ја посакувала, но истовремено и да се соочи со стравот од она што може да следи.
„Потклек“ нуди интимна исповед на општествено изолирана и отуѓена личност, која преку своите стравови, хипохондрија и меланхолија ја преиспитува суштината на сопственото постоење како жена. Истражувајќи го своето тело, сексуалноста и односите со мајката и сопругот, Лола навлегува во сложените длабочини на идентитетот и самоспознанието.
Со „Потклек“, Љупчо Петрески уште еднаш докажува дека е автор кој маестрално проникнува во психолошките и егзистенцијални дилеми на современиот човек.
