Како ја наоѓам мојата куир заедница како дигитален номад?
Кога Дениз поканил пријател во својата хотелска соба за време на патување во Египет, очекувал мирна вечер – не тропање на врата од хотелскиот менаџер и обезбедување, кои им упатија хомофобични навреди и го натераа гостинот да си замине.
„Ни се заканија дека ќе не снимаат и ќе пријават во полиција“, рече тој. Тоа беше тешка спознание: ова не беше место каде што можеше безбедно да биде свој.
Ова се непријатни ситуации со кои може да се соочи куир личност при патување. За Дениз, дигитален номад кој патува постојано, тоа е уште потешко.
Иако има огромна привилегија да избере каде ќе го помине своето време и да запознава луѓе и култури од целиот свет, ЛГБТК+ номадите се соочуваат со трезвена реалност: поголем дел од светот – од Малезија до САД – сè уште негува различни степени на непријателство кон куир луѓето.
‘Назад во плакарот’
„Постојат толку многу едноставни нешта што хетеро луѓето ги земаат здраво за готово,“ вели Џулијан*, кој е дигитален номад речиси десет години, вклучувајќи три години патувајќи со својот партнер. „Како на пример можноста да резервираш хотелска соба заедно, или само да се држиш за рака додека шеташ по улица.“
Да се биде внимателен во нови земји често враќа непријатни сеќавања на криење на идентитетот во неговите тинејџерски години во Шпанија.
„Поминав толку години живеејќи во срам. И понекогаш, патувањето ме тера да се чувствувам како да сум повторно во плакарот. Тоа е многу болен момент.“
Најголемиот предизвик за куир номадите не се визите, временските зони или нестабилниот интернет. Тоа е менталниот товар од постојаното проценување колку можат безбедно да бидат видливи, и да останат внимателни на ризикот од хомофобично насилство.
Создавање безбеден простор е потешко на пат.
Дома, еден од најдобрите начини за справување со овие прашања е пронаоѓањето куир заедница – група луѓе и место каде можеш целосно да бидеш свој, без страв.
Создавањето таков безбеден простор на пат е потешко, но не и невозможно. Низ целиот свет, куир номадите наоѓаат начини да изградат далечни, мултикултурни, избрани семејства.
‘Квир луѓето се насекаде’
„Толку многу патувања ме натераа да сфатам дека куир луѓето се насекаде,“ вели Софи Белами, писателка која последниве осум години живее како дигитален номад.
„Сум запознала други квир луѓе на пешачки тури, на средби за дигитални номади, во ко-воркинг простории, на Прајд настани, па дури и преку апликации за запознавање… некои од тие средби се претворија во вистински пријателства,“ вели таа.
Таа дури го запознала и својот деловен партнер, Холи Клоуз, додека патувала. Заедно го основале Good Egg, веб и копирајтинг студио за жени и небинарни претприемачи. „Вистински куир бизнис за дигитални номади,“ вели Софи.
Некои средби се случуваат случајно: налепница за Прајд на врата од хостел, разговор за време на размена на јазици. Другпат, потребно е повеќе труд – барање препораки од пријатели, или поврзување во куир номадски Фејсбук групи.
Во вистински дигитално номадски стил, онлајн простори станале важен дел од заедницата.
Фејсбук групи како „Queer Women Digital Nomads“ и „LGBTQ+ Digital Nomads and Freelancers“ се одлични места за споделување совети или заедничко жалење за лоши искуства. Може да се најдат патувачки пријатели и да се разменат приказни. За оние што бараат романса, „Nomad Soulmates“ е ЛГБТК+ пријателска апликација за запознавање што организира и реални средби и онлајн настани.
Постојат и реални дестинации познати како безбедни и пријателски за куир луѓето – места на кои многу ЛГБТК+ номади се враќаат постојано.
Лисабон, со своите плажи, ко-воркинг хабови и жив ноќен живот, е популарна опција. Друга е Гвадалахара, Мексико – нежно нарекувана „ГЕЈдалахара“ – со своја просперитетна куир заедница и сè поголема номадска сцена.
