Италијанско-швајцарскиот диџеј и продуцент Роберт Мајлс бил длабоко потресен од сликите на деца од БиХ, се вели на Инстаграм-страниците infomaniaxx и visitsarajevo.ba. Гледал снимки од малечки кои бегаат од војна – ранети, исплашени и изгубени. Тие слики, особено од опколеното Сараево, никогаш не му излегле од глава. „Children“ била неговиот одговор – емотивна, тивка побуна против насилството и хаосот.
Песната настанала и како апел до диџеите да ги завршуваат сетовите со побавни тонови, за да ја смират публиката и да се спречат сообраќајни несреќи. Но длабоко во себе, „Children“ била посвета на изгубените, ранетите, невините – всушност, на децата. Стана глобален хит. Сите ја пуштаа, ја сакаа, но малкумина го знаеја нејзиното вистинско значење.
„Children“ и денес нè потсетува дека најсилните песни се оние што зборуваат без зборови. И дека ниту едно дете никогаш не треба да расте со звуци на сирени и експлозии.
Хитот „Children“ е прогласен за една од најдобрите денс-песни на сите времиња.
Роберт Мајлс има наведено две инспирации за создавањето на песната „Children“. Едната била како одговор на фотографии од деца жртви на војната во Босна, кои неговиот татко ги донел дома од хуманитарна мисија во поранешна Југославија; а другата инспирација, поврзана со неговата кариера како диџеј, била да создаде трака со која ќе се завршуваат диџеј сетовите, со цел да се смири публиката по журките и да се намали бројот на сообраќајни несреќи при нивното враќање дома. Снимањето на „Children“ чинело само 150 фунти.
„Children“ е една од пионерските траки на жанрот dream house – електронска денс музика карактеризирана со сонувачки пијано-мелодии и стабилен „четири-на-четири“ ритам на бас-барабан. Создавањето на овој жанр било одговор на социјалниот притисок во Италија во раните 1990-ти: растот на рејв културата кај младите и популарноста на ноќниот живот довеле до тренд на смртни случаи во сообраќај, при што младите, возејќи низ земјата по журки, заспивале зад воланот од исцрпеност по танцување, алкохол и дрога. До средината на 1996 година, бројот на жртви од оваа појава – позната во Италија како strage del sabato sera („саботна ноќна касапница“) – се проценувал на околу 2.000 од почетокот на деценијата. Одлуката на диџеи како Мајлс да ги завршуваат сетовите со побавна, посмирувачка музика – за да го ублажат ефектот од енергичните и повторувачки траки – наишла на одобрување и од властите и од родителите на жртвите од сообраќајни несреќи.
Критичарот Борис Барабанов укажал на сличност меѓу „Children“ и песната на рускиот пејач Гарик Сукачов „Напои меня водой“ („Напои ме со вода“), за која тврди дека е напишана пред „Children“. Сукачов изјавил дека дал согласност за користење на мелодијата, иако постојат сомнежи околу тоа.
